کد مطلب:94695 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:107
[صفحه 678] علی (ع) نامه زیر را به عمروعاص- كه در رذالت و مزدوری معاویه شهیر بود- نگاشت و وی را بخاطر كارهای زشتش سرزنش فرمود تو دین خود را به دنیای زشت كسی فروختی كه، جهل و نادانی و گمراهیش آشكار، و پرده دری و حرام كاریش هویداست. بزرگ مردان را در محفل و مجلسش خوار و كوچك میدارد، و در آمیزش و مجالستهایش، خردمند دانا را، ابله و نادان مینمایاند. تو بدنبال چنین كسی افتاده ای و چشم بدست و احسانش دوخته ای، درست مانند سگی كه بنده شیری باشد، در چنگ او پناه می جوئی، تا پس مانده عفن صیدش را بسوی تو افكند! تو دنیا را به آخرت سودا كردی و آنرا نابود ساختی، حال آنكه اگر روی به حق می آوردی، بی تردید آنچه از نیكی می جستی، می یافتی. اگر خدای بزرگ خواست، و مرا بر تو و پسر ابی سفیان، مسلط ساخت كه بدان، شما را بكیفر میرسانم. اما، اگر نخواست و مرا ناتوان یافتید و زنده ماندید، بدانید آنچه انتظارتان را می كشد برای شما بسی دردناك و شرنگبار است
صفحه 678.